De sculpturen van Wikje lijken op het eerste gezicht realistisch, maar ze speelt met de perceptie van de kijker. Achter de schijnbare schoonheid schuilt de visualisatie van kwetsbaarheid en verlatenheid. De personages zijn puur fictief met een sociaal existentieel thema.

Ogenschijnlijk realisme en technisch vakmanschap worden gebruikt als medium om haar concepten kracht bij te zetten.